در آخر هفته ، این کشور نفت خیز اعلام کرد که مشروبات الکلی و خودکشی را غیرقانونی اعلام کرده و مقررات به اصطلاح “جرم ناموس” را لغو کرده است که در صورت تعرض به خویشاوندان زن برای حفاظت از آبروی یک خانواده ، به مردان مجازات سبک تری می داد.
اخبار رسمی گزارش شده در مورد این مصوبات حاکی است که این کشور “جرم انگاری بخشهایی از قانون مجازات را که به دیگران آسیب نمی رساند” لغو کرده است – عبارتی مبهم که می تواند نشانگر لغو بیشتر قوانین محافظه کارانه اجتماعی باشد.
امارات متحده عربی طی سالهای اخیر رویکرد لیبرالی بیشتری نسبت به آزادیهای اجتماعی اتخاذ کرده است و به جذب مهاجران خارج از کشور و حفظ کسانی که در آنجا زندگی می کنند کمک می کند. خارجی ها (حدود 8 میلیون نفر در کشوری با 10 میلیون نفر جمعیت) قریب به اتفاق نیروهای کار امارات را تشکیل می دهند.
هنگامی که اقتصاد امارات متحده عربی در سال 2020 به دلیل اثرات Covid-19 و کاهش قیمت نفت منقبض شد ، سعی کرد با اجرای برنامه های بازنشستگی و تسهیل مسیر طبیعی شدن ، مهاجران را برای باقی ماندن ترغیب کند. اصلاحات روز شنبه همچنین به خارج از کشور اجازه می دهد تا قوانین کشورهای خود را در مورد مسائل مربوط به ارث اعمال کنند.
آژانس خبری دولتی WAM نوشت: “این مصوبات به منظور تثبیت پایبندی امارات به اهمیت ایجاد فضای قانونی متناسب با تنوع فرهنگی است.” “دولت متعهد می شود که یک فضای اجتماعی و اقتصادی رقابتی و ایمن ایجاد کند.”
در سالهای اخیر ، قوانین محافظه کارانه اجتماعی در امارات متحده عربی به ندرت اجرا شده است. هنوز هم ، احتمال مجازات کردن مردم برای رفتارهای لیبرال اجتماعی در ذهن ساکنان آن به چشم می خورد. و رسمی شدن اصلاحات برای بسیاری از ساکنان لیبرال اجتماعی تسکینی است.
مشخص نیست که این اصلاحات چه تاثیری بر افراد دگرباش جنسی در کشور می گذارد – همجنس گرایی معمولاً با قانونی مبهم که “تعرض ناشایست” را ممنوع کرده و مجازات آن یک سال حبس است ، جرم شناخته شده است – یا اگر نگرش نسبت به اعمال اخم آلود را تغییر دهد مانند نمایش عمومی محبت.
و هیچ نشانه ای وجود ندارد که این کشور قصد دارد کنترل خفقان آور بیان سیاسی خود را – که به طور گسترده توسط گروه های حقوق بین المللی مورد انتقاد قرار گرفته است – و نه به طور قابل توجهی سابقه حقوق خود را در مورد ده ها هزار کارگر مهاجر بهبود بخشد.
برای تأکید بر اینکه اصلاحات سیاسی هیچ کجا به چشم نمی خورد ، امارات روز دوشنبه تصویب کرد که هر “بی احترامی” نسبت به پرچم کشور یا پرچم هر ایالت ، مجازات زندان تا 25 سال و جریمه 500000 درهم (حدود 137،000 دلار) دارد. )
به نظر می رسد که این ترکیب قوانین برای دوره ای که امارات به دنبال ترسیم آن است ، تعیین می کند.
ابوظبی خواستار پذیرش جامعه جهانی است. با راه اندازی یک مأموریت به مریخ و با انجام آزمایشات واکسن ویروس کرونا ، در پیشرفت علمی پیشرفت کرده است. این کشور همچنین با عادی سازی روابط با اسرائیل ، رد عقاید عرب و مسلمانان و کسب تمجید از دنیای غرب ، از ابتکار صلح عربی در سال 2002 جدا شده است.
و اکنون این امر رسمی است که قصد دارد یک کشور دارای اکثریت مسلمان از نظر لیبرال باشد. اما هیچ تمایلی برای دموکراتیزه کردن نشان نداده است و به نظر می رسد قصد دارد حتی لب به لب این ایده نپردازد.
از برخی جهات ، مسیر امارات متحده عربی مانند عربستان سعودی بوده است ، جایی که محمد بن سلمان ، ولیعهد ، ولیعهد ، حاکم پادشاهی با شور و نشاط مخالفت ها را آغاز کرد و در آن اصلاحات اقتصادی و اقتصادی را آغاز کرد. طرفداران وی معتقدند مشت آهنین شاهزاده برای بیرون کشیدن عربستان از گذشته فوق محافظه کارانه ضروری بوده است. اما مدافعان حقوق در پادشاهی می گویند که نقض حقوق در زمان ولیعهد ، حتی برای سلطنت مطلقه کشور بی سابقه بوده است.
هر دو کشور همچنین متحد سابق خود ، قطر را تحریم کرده و برای درهم شکستن شورشیان حوثی مورد حمایت ایران ، در یمن وارد جنگ شده اند که به بروز بحران انسانی در این کشور کمک کرده است.
ابوظبی حتی سعی کرده است ردپایی از اسلام جهانی به جا بگذارد. در کانال های تلویزیونی دولتی خود ، آن زمان اختصاص داده است به متفکران اسلامی مترقی که اسلام را با آزادی های شخصی آشتی می دهند. طی دهه گذشته ، آداب و رسوم اجتماعی امارات متحده عربی نسبت به کشورهای عربی با لیبرال تر در شام به وضوح سستتر شده است.
و وقتی ماه گذشته یک مسابقه تمدن بین امانوئل ماکرون ، رئیس جمهور فرانسه ، که اسلام را دین “در بحران” خواند ، و رجب طیب اردوغان ، رئیس جمهور ترکیه ، که به عنوان سنگر علیه اسلام هراسی ظاهر شد ، اتفاق افتاد ، امارات در کنار ماکرون قرار گرفت. انور گارگاش وزیر امور خارجه امارات متحده عربی در مصاحبه با روزنامه آلمانی Die Welt اردوغان را به دستکاری “یک مسئله مذهبی” متهم کرد و گفت اظهارات ماکرون سو تفاهم نیست.
این سخنی متناسب با سیر بزرگتر کشوری با اکثریت مسلمان بود که با قالب گیری یک مذهب دولتی به تصویر ظاهری خود ، به دنبال ایجاد اختلاف بین شرق و غرب ، به یک کارگزار قدرتمند منطقه ای تبدیل شده است. در تمام مدت ، این یک سیاست عضلانی را به کار گرفته است که اعتراض گروه های مدافع حقوق بشر را برانگیخته و انتقادات شدیدی را علیه فلسطینی ها ، ترک ها و قطری ها ، در میان دیگر دوستان عرب و مسلمان سابق کشور خلیج فارس صادر کرده است.
این که آیا امارات متحده عربی با این فرمول موفق می شود ، باید منتظر ماند ، اما این مسئله در آبهای ناشناخته است و خود را در قلب مسائل جهانی پیدا کرده است. جامعه بین المللی مشتاقانه خواهد دید که بعد به کجا می رود.
