بالا آمدن دریاها ، زمین مرتفع میامی را به دارایی گرم تبدیل می کند

خبرهای روز جهان

این روزها در میامی ، همه چیز در مورد ارتفاع ، ارتفاع ، ارتفاع است.

در حالی که برخی از مدل های علمی ذوب یخ قطبی را به اندازه كافی پیش بینی می كنند كه بتواند حداقل 10 فوت از سطح دریا را تا سال 2100 به فلوریدا جنوبی برساند ، اما با یك 12 اینچ متوسط ​​، 15٪ از میامی غیرقابل سكونت خواهد شد و بسیاری از این املاك در كنار ساحل از با ارزش ترین امریكا است.

حتی اکنون ، هنگامی که “جزر و مد مکرر” بیشتر از سنگ آهک متخلخل فلوریدا می بارد ، ماهی ها را از طریق فاضلاب و خیابان ها هل می دهد ، ساکنان بیشتر آگاه می شوند که شهر آنها در قفسه های موج دار ، برجستگی ها و دره های بستر فسیلی ساخته شده است.

سام پورکیس ، رئیس گروه علوم زمین علوم دانشگاه میامی می گوید: “آب به سادگی به همان مکان هایی برمی گردد که قرن ها پیش جریان داشته است.” “کنایه از آنچه 125000 سال پیش اتفاق افتاده است ، حکایت از آن دارد که اکنون برای خانه شما چه اتفاقی می افتد.”

نوسانات متغیر بین بلوک های شهر می تواند به معنای تفاوت بین بقا و عقب نشینی باشد ، و افزایش هزینه های ارتفاع باعث تغییر قابل توجهی در فعالیت جامعه و بودجه های شهرداری می شود.

در پینکرست ، هنرمند خاویر کورتادا نقاشی های دیواری نصب کرد که نشان می دهد چند فوت بالاتر از تقاطع های سطح دریا است.

همسایگان در پینکرست اولین انجمن صاحبان خانه های زیر آب آمریکا را تشکیل دادند (کامل با علائم حیاط) و یک دانشمند دریایی را به عنوان رئیس جمهور معرفی کردند.

ساحل میامی میلیون ها دلار را صرف بالا بردن جاده ها ، به روزرسانی پمپ ها و تغییر قوانین ساختمانی کرده است تا به ساکنان اجازه دهد تا عمارت های خود را به اندازه 5 فوت بلند کنند.

اما در محله های طبقه کارگر ، مهاجر مانند هائیتی کوچک ، افزایش سطح دریا سال به سال در مبارزه روزمره از بین می رود و اکثر آنها تصور نمی کردند که آنها سه فوت بالاتر از افراد ثروتمند میامی زندگی می کنند ساحل دریا.

آنها از زمانی که توسعه دهندگان از همه جا تماس گرفتند متوجه شدند.

“آنها از چین ، از ونزوئلا تماس می گرفتند. با پرونده های مالی اینجا می آیند!” مارلین باستین ، سازمان دهنده اجتماع و ساکن قدیمی می گوید. “قبلاً تصور می کردیم که جذابیت هائیتی کوچک این واقعیت است که نزدیک مرکز شهر ، نزدیک هر دو فرودگاه و نزدیک ساحل است. از نظر ما ، این به این دلیل است که در ارتفاع بیشتری قرار گرفته ایم.”

وی با اشاره به ردیف مغازه های خالی ، نام دوازده صاحب مشاغل کوچک را که به گفته وی با افزایش اجاره خانه ها مجبور به خارج شدن شده اند ، برمی دارد و از دیگر افرادی که به گفته او ناخواسته پیشنهادهای کم توپ را گرفته اند و هیچ درکی از بحران مسکن میامی ندارند ، نام می برد.

“اگر خانه خود را در هائیتی كوچك بفروشید ، تصور می كنید كه معامله بزرگی انجام می دهید ، و این فقط پس از فروش است ، و سپس متوجه می شوید ،” اوه ، من نمی توانم جای دیگری بخرم. “

مارلین باستین ، مرکز ، با حضور ساکنان و فعالان در برابر برنامه های شهر جادویی اعتراض می کند.

پس از قیمت گذاری مرکز جامعه و مدرسه روزانه خود از سه ساختمان مختلف ، وی با برنامه ریزی برای ساخت یک میلیارد دلار توسعه شهر جادویی در حاشیه هائیتی کوچک ، شامل یک تفرجگاه ، فروشگاه های درجه یک خرده فروشی ، آپارتمان های بلند مرتبه و توسط کنسرسیومی از سرمایه گذاران محلی ، از جمله بنیانگذار Cirque du Soleil ، تصور شده است.

توسعه دهندگان سحر و جادو شهر اصرار دارند که آنها سایت را بر اساس مکان و نه ارتفاع انتخاب کردند.

نمایی از مرکز شهر میامی و ساحل جنوبی از طریق یک هواپیما توسعه ساحل اقیانوس گذشته را نشان می دهد.

آنها قول دادند روح هائیتی کوچک را حفظ کنند و 31 میلیون دلار به جامعه برای مسکن ارزان قیمت و سایر برنامه ها بدهند ، اما این مبلغ برای باستین کافی نبود. وی می گوید: “این طرحی برای پاک کردن هاییتی کوچک است.” “زیرا این تنها مکانی است که مهاجرت و لطیف شدن شرایط آب و هوایی با هم برخورد می کنند.”

او با همه معترضین و نشانه های دست نوشته ای که می توانست جمع کند ، با توسعه مبارزه کرد ، اما پس از بحث و گفتگو که تا ساعت 1 بامداد ادامه داشت ، کمیساران مجوز را با رأی 3-0 در پایان ماه ژوئن تصویب کردند.

مکس اسکلار ، معاون V با Plaza Equity Partners و یکی از اعضای تیم توسعه می گوید: “منطقه ای که ما در اختیار گرفتیم همه صنعتی بود.” وی افزود: “هیچ اقتصاد پررونقی در پیرامون این انبارها یا زمین های خالی وجود نداشت. و بنابراین هدف ما ایجاد این اقتصاد است.

“آیا می توانیم از همه دلجویی کنیم؟ نه 100٪ ، عملی نیست. واقع بینانه نیست. اما ما به آنها گوش داده ایم.”

وی قول تحویل 6 میلیون دلار به اعتماد جامعه کوچک هائیتی قبل از شکسته شدن زمین را تکرار می کند و به عنوان نشانه ای از گوش دادن به حداقل یک خواسته ، تأیید می کند که این مجموعه اکنون شهر جادویی هائیتی کوچک نامیده می شود.

اما در حالی که باستین در این شکست عزادار است ، همسایه و سازمان دهنده دیگر لئونی هرمانتین از این سرمایه گذاری استقبال می کند و به بهترین ها امیدوار است. وی با لرزش سر استعفا می گوید: “حتی اگر امروز شهر سحرآمیز نیامده باشد ، سرعت ملایم سازی به قدری سریع است که مردم ما به هر حال توانایی خرید خانه در اینجا را نخواهند داشت.” “سحر و جادو شهر دولت نیست. سیاست های مسکن ارزان قیمت باید از طرف دولت باشد.”

یک زن هنگام راه رفتن در یک روز گرم در میامی از چتر برای سایه استفاده می کند.

فرانسیس سوارز ، شهردار میامی به من گفت: “(لطیف شدن شرایط آب و هوایی) چیزی است که ما بسیار دقیق آن را کنترل می کنیم. “اما ما هنوز هیچ مدرک مستقیمی در مورد آن ندیده ایم.”

سوارز نادر جمهوری خواه است که با شور و اشتیاق در مورد برنامه های کاهش آب و هوا بحث می کند و به قهرمانی اوراق قرضه 400 میلیون دلاری میامی برای همیشه ، که توسط رأی دهندگان برای تأمین بودجه برای محافظت از شهر در برابر آسیب های دریاهای بالاتر و طوفان های شدیدتر ، تأیید شده ، کمک کرد.

فرانسیس سوارز ، شهردار میامی ، از طرحی برای مقابله با تأثیر بحران آب و هوا حمایت کرد.

او می گوید: “ما در واقع در اولین بخش خود از میامی برای همیشه ، یک صندوق پایداری برای مردم برای بازسازی خانه های خود ایجاد کردیم تا بتوانند به جای فروش املاک خود ، در املاک خود بمانند.”

اما این صندوق 15 میلیون دلار نسبتاً ناچیز است که برای رهایی از بحران مسکن که با هر موج گرما و طوفان رشد می کند کافی نیست ، در شهری که بیش از یک چهارم ساکنان آن زیر سطح فقر زندگی می کنند.

آنچه در هائیتی کوچک اتفاق می افتد می تواند فقط یک نمونه از “آپارتاید آب و هوایی” باشد که سازمان ملل هشدار می دهد آینده است ، جایی که فاصله ای بین ثروتمندان که می توانند خود را از تأثیر تغییرات آب و هوایی محافظت کنند و فقیرانی که عقب مانده اند وجود دارد. .

فیلیپ آلستون ، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه فقر شدید و حقوق بشر ، گفت که پیش از این شواهدی وجود داشت که نشان می دهد بحران آب و هوا چگونه بر فقیر و فقیر تأثیر متفاوتی می گذارد.

و او خاطرنشان کرد که کسانی که بیشتر صدمه می بینند احتمالاً کمترین مسئولیت را داشته اند. آلستون ماه گذشته نوشت: “برعکس ، در حالی که افراد فقیر فقط مسئول کسری از انتشار گازهای گلخانه ای هستند ، آنها متحمل فشارهای عمده ای از تغییرات اقلیمی می شوند و کمترین ظرفیت را برای محافظت از خود دارند.”