
نیویورک
CNN
–
والدین از لحاظ عاطفی و مالی برای تربیت فرزندان خود سرمایه گذاری زیادی می کنند – اما زمانی فرا می رسد که والدین مجبورند از پرداخت یارانه به هزینه های روزانه فرزندان بزرگسال خود دست بکشند. به مسکن، بیمه درمانی، پرداخت خودرو، تلفن همراه، کارت اعتباری، خدمات اشتراک، وام دانشجویی و سفر فکر کنید.
و همانطور که مشخص است، بچهها و والدین درباره اینکه دقیقاً چه زمانی باید باشد، توافق ندارند.
یک نظرسنجی جدید از Bankrate نشان داد که بزرگسالان Gen Z (بین 18 تا 26 سال) فکر میکنند که والدین باید زمان پرداخت هزینه برای آنها را کاهش دهند.
مسکن بگیر بزرگسالان ژنرال Z گفتند که نباید به طور متوسط تا سن 23 سالگی شروع به پرداخت اجاره کنند. والدین Baby Boomer و Gen X میگویند که بچههایشان باید از سن ۲۱ سالگی شروع به اسببازی کنند. وقتی صحبت از تلفنهای همراه و صورتحسابهای کارت اعتباری به میان میآید، Gen Z فکر میکند که باید در سن ۲۱ سالگی شروع به پرداخت هزینه آنها کنند. والدین آنها میگویند در سن ۱۹ سالگی بهتر خواهد بود
نظرسنجی Bankrate مشخص نمی کند که چه تعداد از پاسخ دهندگان با والدین خود یا برعکس، فرزندان بزرگسال خود زندگی می کنند. اما این یک شرط منصفانه است که درصد می تواند قابل توجه باشد. در جولای 2022، مرکز تحقیقات پیو دریافت که نیمی از بزرگسالان 18 تا 29 ساله حداقل با یکی از والدین زندگی میکنند.
البته، اینکه والدین چه احساسی نسبت به نیاز فرزندشان به پرداخت قبوض خود دارند و اینکه والدین چه میکنند ممکن است دو چیز کاملاً متفاوت باشد.
بر اساس این نظرسنجی، تقریباً از هر 10 والدینی که فرزندان 18 سال یا بیشتر دارند، 7 نفر گفتند که برای کمک به فرزندان بزرگشان فداکاری مالی کردهاند. 31 درصد آن فداکاری را «مهم» توصیف کردند، در حالی که 37 درصد گفتند که «تا حدودی قابل توجه بود».
فداکاری به این معناست: کاهش پساندازهای اضطراری (51%)، کاهش توانایی آنها در پرداخت بدهی خود (49%) یا پسانداز برای بازنشستگی (43%). و رسیدن به نقطه عطف مالی دیگر را دشوار می کند (55%).
والدین کم درآمد – که به عنوان کسانی که 50000 دلار یا کمتر در سال درآمد دارند – به احتمال زیاد می گویند که برای کمک به فرزندان بزرگسال خود فداکاری مالی کرده اند.
برای مثال، 58 درصد از کمدرآمدها گفتند که پساندازهای اضطراری خود را قربانی کردهاند در مقایسه با 46 درصد از خانوادههای پردرآمد – که به عنوان درآمد 100000 دلار یا بیشتر در سال تعریف میشود.
در حالی که نه گفتن به فرزندان بالغ شما در صورت درخواست یا صرفاً انتظار کمک مالی دشوار است، والدین اگر به هزینه امنیت مالی خود به آنها یارانه بدهند، هیچ لطفی برای خود نمی کنند.
از این گذشته، احتمالاً همه نمی توانند از والدینی که از پرداخت مسکن عقب مانده اند، پشتوانه مالی کافی برای بازنشستگی ایجاد نمی کنند یا متوجه می شوند که توان پرداخت هزینه های مراقبت پزشکی را ندارند، حمایت کنند.
از کمک مطمئن شوید [you give] تد راسمن، تحلیلگر ارشد بانکرت، گفت: در چارچوب بودجه شما کار می کند و در مورد پارامترها شفاف باشید. «کمک کردن نباید به عنوان یک چک سفید یا یک برگه نامحدود تلقی شود. این ممکن است کمک کند که یک مقدار دلار یا چارچوب زمانی خاص را اضافه کنید.
نظرسنجی Bankrate که از 14 مارس تا 16 مارس انجام شد، شامل پاسخهایی از نمونهگیری ملی از 2346 بزرگسال آمریکایی بود که 773 نفر از آنها والدین با فرزندان 18 سال یا بالاتر بودند.