نیوزوم در این باره نوشت: “با توجه به ماهیت شدید جنایتی که وی در آن نقش داشت ، من معتقدم که وی به اندازه کافی نشان نداده است که با کلیت عواملی که باعث شده وی در شرکت در قتلهای شرورانه خانواده مانسون شرکت کند کنار آمده است”. تصمیم او
نیوزوم افزود که با وجود دوران پربار ون هوتن در زندان – وی لیسانس و فوق لیسانس گرفت و برنامه گسترده ای برای کمک به خود “گسترده” را به اتمام رساند – عوامل منفی دخالت وی در قتل ها از عوامل مثبت بیشتر است.
او 19 ساله بود که با چارلز مانسون آشنا شد و طبق اسناد آزادی مشروط بخشی از فرقه قاتل وی شد که “خانواده مانسون” نامیده شد.
در 10 آگوست 1969 ، او و دیگر اعضای خانواده مانسون در خانه خود در لس آنجلس لنو و رزماری لابیانکا را به طرز وحشیانه ای با ضربات چاقو کشتند. ون هوتن در 25 نوامبر 1969 دستگیر شد.
ون هوتن در سال 1971 به اعدام محکوم شد ، اما یک سال بعد مجازات اعدام لغو شد. اولین محکومیت وی نیز لغو شد ، زیرا وکیل وی قبل از پایان دادگاه درگذشت. وی دو بار دیگر محاکمه شد – یکی از آنها به کمیته منصفه منتهی شد – و پس از صدور حکم جرم برای سال 1978 به حبس ابد محکوم شد.
نیوزوم گفت که وی در زمان ارتکاب جنایت 19 سال سن ون هوتن را درک کرده است و یک روانشناس که وی را ارزیابی کرده است گفت احتمالاً دخالت وی در این قتل ها “به طور قابل توجهی تحت تأثیر” عوامل جوانی قرار گرفته است ، از جمله انگیزش و عدم توانایی در کنترل احساسات
نیوزوم گفت: “خانم ون هوتن قبل از آزاد شدن با خیال راحت ، باید تلاش بیشتری در جهت درک درک او از عواملی که باعث شده است از چنین نفوذ منفی و خشونت آمیز پذیرش کرده و اقدامات شدید خشونت آمیز را انجام دهد ، انجام دهد.”
این بیست و سومین درخواست تجدید نظر وی است و چهارمین بار است که هیئت مدیره ون هوتن را برای آزادی مناسب می داند. سه مصوبه قبلی وی برای آزادی دو بار توسط فرماندار سابق جری براون و یک بار توسط نیوزوم مسدود شده بود.
آرتمیس مشتاقیان ، امیر ورا و الیوت مک لاولین از CNN در تهیه این گزارش همکاری کردند.
